In Suriname wordt over het algemeen witte rijst gegeten (zowel consumptie rijst als Semi- en Super).
Rijst behoort zoals alle granen tot de grassenfamilie. Rijst is het belangrijkste voedsel voor een groot deel van de wereldbevolking, vooral in de warmere streken.
Witte rijst ontstaat wanneer de rijstkorrel wordt geslepen, gepolijst en ontdaan van het zilvervlies, de kiem en de zemelen. Op deze manier krijgt de rijst haar mooie witte kleur, maar verliest het ook veel voedingsstoffen en smaak. Juist omdat witte rijst weinig tot geen smaak heeft, laat het zich makkelijk verwerken in verschillende gerechten. Een soort all purpose rijstsoort dus en daarom is het ook niet gek dat deze variant het meest wordt gegeten.
Bereide rijst bevat veel van het water waarin het bereid is, de samenstelling van dat water heeft invloed op de kwaliteit van de gekookte rijst. De hoeveelheid droge stof in het water is van invloed op het oplossingsvermogen. Hard water, met een hoge pH, zal minder eenvoudig de rijstkorrel binnendringen tijdens het kookproces en de rijstkorrel minder gelijkmatig garen dan zacht water met een lagere pH.
Parboiled rijst is in het kaf gekookte rijst, waardoor er meer nutriënten behouden blijven na het pellen van de rijstkorrel en het makkelijker klaar te maken is. Ook de textuur van de korrel verandert door het koken. Parboiled rijst wordt al meer dan 2000 jaar toegepast en is waarschijnlijk ontstaan in de omgeving van de Perzische Golf.
Zilvervliesrijst is de volkoren tegenhanger van witte rijst. Deze korrel is onbewerkt, waardoor het haar voedingsstoffen én smaak behoudt. Zilvervliesrijst heeft een nootachtige smaak en een stevigere beet dan witte rijst. Lekker met bijvoorbeeld nasi.
Padie heeft betrekking op rijstkorrels die nog nauw omsloten zijn door de kafjes. Rijst kan ook gemalen worden tot rijstemeel en vervolgens gezeefd naar rijstebloem.